Το παιδί μέσα μας... ΕΣΥ ΕΠΑΙΞΕΣ ΣΗΜΕΡΑ;

Απο την φίλη μας Κέλλυ...

Έχω μια φίλη, την Έλενα. Είναι παντρεμένη με δύο παιδιά και εργαζόμενη.
Όπως και οι περισσότερες που μας διαβάζετε έτσι και η φίλη μου η Έλενα, ξυπνάει το πρωί,ετοιμάζει πρωινό, κάνει μπάνιο,ντύνει τα παιδιά,ντύνεται η ίδια,πηγαίνει στη δουλειά,γυρίζει σπίτι,φροντίζει τα παιδιά,μαγειρεύει για αύριο κτλ κτλ.
Εκτός από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σαν μητέρα και σύζυγος κάνει και guest ρόλους όπως το να τρώει στην πεθερά της, να συνοδεύει τον σύζυγο σε κοινωνικές υποχρεώσεις και να φροντίζει και τους γονείς της.
Χθες λοιπόν μίλησα με τη φίλη μου στο τηλέφωνο την άκουσα χαρούμενη.Μου είπε ότι θα πήγαινε στην παραλία μόνη της χωρίς παιδιά, χωρίς άντρα γιατί το είχε ανάγκη μιας και ξεκίνησε η άδεια της. Ζήλεψα η αλήθεια είναι άλλα κυρίως χάρηκα.
Την επόμενη μέρα της τηλεφώνησα πάλι για να μάθω αν ήταν ωραία η παραλία που πήγε. Η απάντηση της με αφόπλισε:
-Δεν πήγα τελικά Κέλλυ μου,ξεκίνησα να κάνω φασίνα και τελικά είχα πολλές δουλειές,ξεσκόνισα, σφουγγάρισα,μαγείρεψα,πέρασε η ήμερα...
-Μα το είχες ανάγκη να πας για ένα μπάνιο...Ακουγόσουν τόσο χαρούμενη!!!
-Τι να κάνουμε; Οι δουλειές μαζεύονται..
-Φίλη μου (και φίλες μου) πρέπει να παίξεις!
-Τι εννοείς;
Κάθε μέρα που ξυπνάμε,ξυπνάει μαζί μας και το παιδί. Όχι το παιδί που γεννήσαμε αλλά το παιδί που κουβαλάμε μέσα μας. Το παιδί αυτό μας ρωτάει,ποιό θα είναι το παιχνίδι μου σήμερα; Τι θα μου δώσεις για να βγάλω τη μέρα;
Το παιχνίδι μπορεί να είναι: μια μπλούζα που ζαχάρωνες καιρό,μια βόλτα στα μαγαζιά,να απλώσεις μια μάσκα στη μούρη,να διαβάσεις ένα περιοδικό,να φας ένα παγωτό,να κουτσομπολέψεις στο τηλέφωνο,να δεις μια ταινία ολόκληρη,να φτιάξεις τα νύχια σου,να γεμίσεις τη μπανιέρα και να βυθιστείς μέσα και τόσα μα τόσα άλλα...
Αν αγνοήσεις το παιδί και δεν του δώσεις το παιχνίδι,το παιδί κλείνεται στον εαυτό του και όταν το παιδί κλείνεται στον εαυτό του,τότε αρχίζουν τα ψυχοσωματικά.
Σε ρωτάω λοιπόν : Εσύ έπαιξες σήμερα;