Συγκρίνοντας τα παιδιά μας...

 

Γράφει η φίλη μας,Πέννυ...

Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα να πίνω καφέ με μαμάδες που έχουν μεγαλύτερα από μένα παιδιά. 
Ήμασταν στην παραλία και όσο εμείς πίναμε καφεδάκι τα παιδιά μας παίζανε τριγύρω.
Όπως είναι φυσικό οι μαμάδες συζητούσαν για τα παιδιά τους και διαπίστωσα ότι είχαν όλες θέμα με την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Όλες ανέφεραν ότι σε παιχνίδια ή χειροτεχνίες που κάνουν μαζί με τα παιδάκια τους, αυτά τα παρατάνε πολύ γρήγορα ή νομίζουν πως δεν θα τα καταφέρουν ή τελειώνουν τη χειροτεχνία και την σκίζουν εκνευρισμένα ή γκρινιάζουν λέγοντας ότι δεν μπορούν…
Αφού τέλειωσαν με την παραπάνω κουβέντα άρχισε η σύγκριση…
- Ο μεγάλος μου ο γιος ποτέ δεν έκατσε να παίξει τόσο ήσυχα όπως ο μικρός, έναν καφέ ποτέ δεν μ’ άφησε να πιω….
- Όχι έτσι ρε Μαρία!!! Κοίτα πως το κάνει το κοριτσάκι!!!
- Γιατί ρε Γιώργο δεν κάθεσαι να ζωγραφίσεις με τα άλλα τα παιδάκια, κοίτα την Ευαγγελία τι ωραία που ζωγραφίζει.
- Γιατί παιδί μου μαλώνεις συνέχεια, δες τον αδερφό σου τι ήσυχος που κάθεται.

Η αυτοπεποίθηση είναι ένα πολύτιμο δώρο στα παιδιά μας. Αυτοπεποίθηση σημαίνει να έχουν θετική εικόνα για τον εαυτό τους τα παιδιά, να νιώθουν ότι είναι σημαντικά, ότι έχουν αξία. Συγκρίνοντας τα παιδιά μεταξύ τους, βάζοντας στο ζύγι τις επιδόσεις τους το μόνο που καταφέρνουμε είναι να τους προκαλούμε άγχος και να τους στέλνουμε το μήνυμα ότι τα υποτιμάμε.
 
Ας είμαστε ειλικρινείς ποιος από μας δεν το έχει νιώσει αυτό στα παιδικά του χρόνια; Ποιος δεν έχει αισθανθεί ότι τον επικρίνουν για να του υπογραμμίσουν ότι δεν τα καταφέρνει όπως οι άλλοι; Θυμηθείτε λίγο αυτά τα συναισθήματα και προσπαθήστε να μην επαναλαμβάνετε το λάθος της σύγκρισης.
Αφού λοιπόν είμαστε ειλικρινείς, θα σας το ομολογήσω εγώ συνέκρινα το παιδί μου με άλλα παιδιά πριν ακόμη γεννηθεί… Από την κοιλιά!
- Πόσα γραμμάρια είναι το δικό σου; Α, εμένα τόσα…
- Κλωτσάει πολύ ε; Το δικό μου δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ!
Φυσικά αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε και αφού γέννησα…
- Πόσα γραμμάρια πήρε το δικό σας αυτό το μήνα; Εμένα περισσότερα!
- Ξυπνάει το βράδυ ε; Η δικιά μου κοιμάται 8 ώρες σερί!
- Πόσα δοντάκια έχετε; Εμείς περισσότερα!
- Πόσων μηνών περπάτησε; Εμείς πριν το χρόνο!
Και πάει λέγοντας…

Δυστυχώς η παιδοσύγκριση δεν έχει τέλος! Θέλω να πιστεύω ότι το συνειδητοποίησα γρήγορα και δεν θα ξανακάνω το ίδιο σφάλμα όσο θα μεγαλώνει η κόρη μου…
Τα παιδιά μεγαλώνουν με διαφορετικούς ρυθμούς και είναι μοναδικά. Όσο κι αν θέλουμε τα δικά μας να ξεχωρίζουν, αυτό δεν θα το πετύχουμε συγκρίνοντας τα… 
Θα ξεχωρίζουν από τα άλλα παιδιά πάντα στην καρδιά μας κι αυτό είναι που πρέπει να τους δείξουμε!
Πρέπει να θυμάμαι να στηρίζω τις προσπάθειες του παιδιού μου χωρίς να περιμένω να ικανοποιήσει τις προσδοκίες μου...

Εσείς πώς αντιμετωπίζετε το θέμα της σύγκρισης;